Na een week

Szia allemaal,

Ik heb eindelijk een Hongaars nummer weten te bemachtigen. Het fantastische nummer luidt als volgt: 0036 70 561 3886. Als je er toe geroepen voelt kan je allemaal lieve dingen naar mij sms’en, of gewoon bellen.

Zo het is al even geleden dat ik wat geschreven hebt, maar wat wil je met die intensieve Hongaarse lessen. De dagen zijn erg lang en intensief, kost enorm veel energie. Natuurlijk willen wij elkaar ook nog leren kennen, dus de avonden zijn ook ruim bezaaid met allerlei leuke dingen.

Het eten is in de lift hier in de pensio. We hebben de kok verteld dat hij zijn frituurpan niet zo veel moet gebruiken en wat minder wild met zijn paneermeel moet schudden. Lucky us, hij begrijpt het en volgt onze constructies op, hoewel hij het niet leuk vindt. Maar who cares, wij krijgen nu tenminste groenten, en zelfs gegrild en gewokt, wat een feest is dat.

De lessen gaan erg snel. Elk woord wat nieuw is wordt vertaald en dan moet je het maar meteen weten voor de volgende les. We krijgen ook huiswerk op. Kun je je dat voorstellen, school van 9 tot half 6 en dan een avond programma en ook nog huiswerk, it’s fun. Maar de lessen over Hongarije kun je soms skippen, dan kunnen we met zijn alle bij de fontein zitten en Hongaars oefenen. Na dat hebben wij onze pratice class met Bubi, zij is nogal grappig. Sandra, Benedikt en ik moeten heel de les om haar lachen. Ze wil altijd tekenen en het liefst met alle kleuren. Op zo een manier dat de kleuren niet meer usefull zijn. Wij genieten.

Het weer doet beter zijn best, en de city of sunshine heeft zijn echte gezicht laten zien. De afgelopen dagen is het boven de 30 graden geweest en vandaag was het zelfs 38 graden. In de klas ben ik iedere keer aan het koken, want ik zit bij het raam, als een kastomaat.

De dagen voor het weekend heb ik niets speciaals gedaan. Lessen gevolgd en ’s avonds bij ons pensio buiten gezeten en de strijd aangegaan met al de muggen die mij wel rauw lusten. In het weekend zijn wij op excursie geweest. Zaterdag Boedapest. Was erg leuk om rond te lopen in de stad waar ik straks een half jaar ga studeren. De psychologie faculteit zit in het 13de district. Dit is een erg mooi en veilig district in de stad, dicht bij de trein. Ik heb een beetje rondgevraagd aan de studenten hier in welk district ik het beste kan wonen en dat is in district 5,6, 7, of 9 en zeker niet 8. Acht schijnt niet zo veilig te zijn. Ik heb dus goede informatie opgedaan. Drie jaar geleden was ik ook in Boedapest met studiereis en alles is nog hetzelfde. De Alice in wonderland deurtjes hebben ze hier nog steeds bij de metrostations. Opvallend is dat in Boedapest de telefooncellen een roze telefoonhoorn hebben. We hebben veel gelopen in de stad dus ’s avonds was iedereen erg moe.

Zondag zijn we naar Gyula geweest, een stadje dichtbij de Roemeense grens. We hebben daar een kasteel bezocht. Nadat konden we genieten in het buitenbad en guess what, er waren pracht glijbanen. Vaida mijn roommate, the mexican guy (hector), the pump it up guy (fillip), the rude boy (Benedikt (just because hij Duits is)) en ik, aka Reni hebben alle glijbanen geprobeerd in allerlei rare posities. Vaida heeft er een bloedlip aan overgehouden, aangezien ze gesandwiched was tussen de mexican guy en the pump it up guy. Ik ben geheel ongedeerd.
Al onze tijd hebben we besteed aan deze leuke bezigheid. Wanneer we moesten omkleden ontdekte wij nog een heel saunapark, jacuzzi’s en weet ik het, maar ach de glijbanen waren fantastisch. Na dit zijn we naar een typische pe’kseg (bakker) gegaan, waar we hebben kunnen proeven aan de typische Hongaarse specialiteiten. Vol van al dat suiker mochten wij weer twee uur in de bus doorbrengen op weg naar home sweet home. Iedereen heeft uitstekend geslapen.

Vandaag was weer een gewone dag zo als andere les dragen. Behalve dan dat the Rude German boy een woordenboek heeft gekocht en nu de lerares probeert te veroveren met zijn Hongaarse skills. Ik moet toegeven dat hij zoveel maal beter is dan ik, maar hij helpt mij.
Vandaag heeft francois mij geholpen met het kopen van een simkaart, so Lucky me.
They al like me. Grappig is dat ze allemaal mijn of cours overnemen wat ik totaal niet goed uitspreek. Het zelfde voor mijn nicknames zoals de mexian guy, en de rude boy en de pump it up guy. Zelfs de lerares van de mexican guy noemt hem mexican guy. We hebben ook adam, met de missing teeth. Maar dat is geen nickname, alleen een beschrijving van hem. Het is een goede subtitle voor adam want iedereen begrijpt dan wie hij is.

Na school heb ik nieuwe exchange students ontdekt, gewoon op straat. Een Italiaan kwam naar mij toe met de vraag of ik Engels sprak. Ik dacht dat hij mij wat wilde vragen, maar hij ging zichzelf helemaal voorstellen. Dus ik vroeg what do you want from me. Maar hij wilde niets weten alleen maar meer exchange studenten ontmoeten. Ik heb hem en zijn vrienden uitgenodigd vanavond mee te gaan naar de stad, want iedereen van de pensio inclusief de leraren gaan vanavond even de stad in, dat wordt dus leuk.

vislat

Oh ja, Laura ik probeer het pok pok spel te verspreiden, we hebben het nog niet gespeeld maar de Pump it up guy likes it a lot. Ik heb ook the pineapple game geïntroduceerd (van complex) en the Rude boy is really in to it hahaha ;)