het einde van de taalcursus is bijna in zicht

Szia Bara’tok

Ik ben erg benieuwd hoe het met jullie alleen gaat. Met mij gaat het hier uiteraard super fraai als altijd. Mijn laatste week in Szeged is inmiddels aangebroken helaas. Zaterdag vertrek ik met heel mijn hebben en houwen naar Budapest. Ik ga samen met Benedikt, Hector, Maaike, Eszter en Jaana met de trein. Samen met Hector, Benedikt en Maaike hebben we een hostel geboekt voor zaterdag. Hector en ik blijven na zaterdag in het hostel. Wij zijn namelijk de zielige zieltjes zonder flat en Maaike gaat naar huis. Samen met Hector kan ik dan op flathaunting. Ik heb al wat mailcontact met mensen die ook opzoek zijn, dus hopelijk komt deze dakloze uiteindelijk goed terecht.

De afgelopen week heb ik natuurlijk weer allerlei fantastische dingen meegemaakt.
De lessen met Piro onze nieuwe afternoonteacher zijn leuk. Ze doet veel met spelletjes om alles te onthouden. Vandaag hebben we bijvoorbeeld de lichaamsdelen geleerd. Piro zegt iets en wij moeten het allemaal aanraken bij de buurman. Kunnen jullie het voorstellen een stel universiteit studenten die elkaars neus vasthouden? Beetje vreemd maar vooral erg lachwekkend. Of kussendans en als er een fruit wordt gezegd moet je op het kussen zitten, bij een groente erop liggen en bij een beroep erop gaan staan. Natuurlijk allemaal in het Hongaars. Dit maakt het leren een stuk leuker. De kleuren zijn ook favoriet bij Piro, misschien is dit iets van de afternoonteachers? Vandaag hebben we een stripverhaal in het Hongaars gemaakt. Natuurlijk hebben Benedikt en ik heel de story gemaakt met de meest fraaie tekeningen. Helaas waren er een paar verplichten woorden zoals banaan (jaja Laura) hond, opa, plezier hebben, boek, kabouter en weet ik het allemaal. Ons verhaal is als volgt. Er is een banaan. De hond eet de banaan, hij verslikt zich en moet overgeven. Opa vindt dit niet leuk en wordt boos. Hij belt de ingenieur voor een schoonmaakmachine, maar helaas. Vervolgens belt hij de Kerstman maar deze is op vakantie in Jammica, maar relaxt alles komt goed. Vervolgens schieten de bierdwergen hem te helpen. Deze brouwen een goed staaltje forestbier. Iedereen drinkt het en raakt tipsy en iedereen is blij. En dat allemaal in het Hongaars geïllustreerd met pracht plaatjes.

Maandag hebben Vaida en ik de klas geskipt. Wel netjes, want we hebben gevraagd of we weg mochten blijven. We zijn namelijk naar Arad gegaan in Roemenie. In de luwe ochtend vroeg vertrokken en uiteindelijk om kwart over 12 kwamen we dan eindelijk aan. Alle jongens keken hun ogen uit naar de Dutchi en de one uit Litouwen. Geen idee, wellicht zagen wij er ontzettend westers uit. De beste mensen betalen daar met Lei en 1 lei is 24 cent. Dorstig als wij waren bestelde wij 3 water en 1 cola bij de MAC, aangezien we met onze kaart wilde betalen. Het bedrag wat wij moesten betalen besloeg maar liefst 3 euro. In de middag hebben we hier een koningsmaal gegeten voor maar liefst 6 euro. Uitgerekend zou dit koningsmaal in Nederland maar liefst 16 euro kosten, Lucky us. Na wat gebouwen en little chitchats with the locals hadden we eindelijk een open VVV gevonden. Hier kwamen we tot de conclusie dat we al het noemenswaardig al gezien hadden. Uiteindelijk zijn we op cadeautjesjacht gegaan voor onze pincer (ober) aangezien hij ons de avond daarvoor geholpen had met het uitzoeken van de treinen. Een sleutelhanger, goed staaltje kunstwerk, is het resultaat. De terugreis naar Szeged was dramatisch. In een stad bij de grens moet je namelijk overstappen. Echter sloeg het noodweer toe. Om kwart over 6 kwamen we aan. De trein zou kwart voor 7 vertrekken. Bliksemschichten en raining cats and dogs later vertrokken we dan om 8 uur. Vaida en ik waren totally french frites. In de wagon was het namelijk 40 graden. De ramen konden niet open want alles regende in. Gelukkig had ik mijn Ipod. Lady gaga wist ons op te vrolijken. Vaida een oortje en ik een oortje. Helaas hadden de 14jarige snotapen in de trein in de smiezen wat wij aan het luisteren waren, dit te danken aan onze nachtegalen stemmetjes. De etters wisten een canonversie te maken van onze lady gaga. To bad. Toen wij gingen voor een andere wagon vonden zij dit zeer spijtig en volgde ons zelfs. De jeugd van tegenwoordig, niet te filmen. Eind goed al goed. Om tien uur ’s avonds kwamen we dan aan in Szeged op het station. Alles gesloten en de meisjes nog niets gegeten. We hadden het geniale plan (voor alle complexers het genieuze plan) om de pincer te vragen om watermeloen en thee. Aangekomen in panzio was de beste pincer gevlogen. Vrij voor een aantal dagen. Daar ging ons plan. Gelukkig had Vaida haar Bigmac voor de helft opgepeuzeld in Roemenië en de andere helft meegenomen naar Szeged. Zij had dit sponsige broodje als diner. Renata had nog wat broodjes van de ochtend en de koelkast wist ons te verblijden met yoghurt. Vervolgens riepen onze bedjes onze namen.

Maar dit was op maandag. Op zondag zijn we naar opus gegaan. Een Hongaars dorpje met een groot nationaal park. We zijn tot de ontdekking gekomen dat elke Hongaar trots is op de aller eerste koning. Deze patser is op elke plaats menigmaal terug te vinden. Na een tocht wandelen naar boven kwamen we aan bij een groot rond fresco wat eigenlijk heel indrukwekkend en mooi was. Buiten aangekomen in 40 graden mochten we rondlopen in het park, waar we volgens de gids met gemak in konden verdwalen. Qua grote misschien maar de beste man vergat dat alles vlak was met nothing. Dus als je aan de andere kant van het park staat kun je naar elkaar zwaaien. Jaa inderdaad een kunst om de weg terug te vinden.. In dit park hebben we kunnen snuffelen aan het leven van de Hongaren in de achttiende eeuw. Ook hebben we een paardenshow gezien en Renata heeft boog geschoten. Uiteraard heb ik alle vogelverschrikkers gedood met mijn pijlen.

Zaterdag relaxt dag want vrijdag waren we met zijn alle in de partyboot. Een drijvend feest op de Tiza. Goed vertoeven. Heb je het warm, kun je dansen op het dek, is het koud kun je dansen in de kajuit. Hier hebben we de zon op zien komen. Op de weg naar huis nog even de schommel en de wipwap meegepakt. Met de wipwap is nog niet alles gezegd. Benedikt heeft niet voor niets zijn bijnaam Rude Boy. Deze avond heeft hij zijn naam eer aangedaan. Hij heeft Renata namelijk laten vliegen op de wipwap. Een grote blauwe plek op mijn billen is het resultaat. Ik heb het erg moeilijk met zitten deze dagen. Maar ook dit zal wel weer wegtrekken. Het was een beetje jammer met de reis naar Roemenie, 5 uur in de trein met deze billen. Liggen op het treinbankje was een goed alternatief.

Woendag zijn we met de hele groep naar de cocktailbar geweest. (jaja ik ga van voor naar achter). Na wat cocktails vond ik het tijd voor iets anders. Op de kaart vond ik extreme. Ik dacht oohh extra zuur, extra zoet. Helaas dacht ik niet aan extra sterk. Renata bestelde de Vonat. Ik dacht dat ik een overheerlijke cocktail zou krijgen met parasolletjes en al. Echter betekend vonat in het Hongaars Trein. Ik kreeg ook daadwerkelijk een trein, maar dan met shotjes. Wat een feest. Gelukkig werden de rum wodka en nog iets afgewisseld met sapjes. De ober kon hier kostelijk om lachen. Als dank hen ik hem ook een vonat cadeau gedaan. Het resultaat: een tipsy pincer en een kip lekkere Renata.

Nu naar het heden. Vandaag was weer een goede lesdag. Het eten was vandaag ook goed en straks gaan we nog even buiten in de tuin een chitchat maken, of misschien een chitchat met de locals bij de riverside.

Ik vertel jullie snel meer.

Ciao lieve freunden.